او در عین حال، با دفاع از تاثیرات اقتصادی جشنواره بر کشاورزی و گردشگری لاله زار گفت: اگر بخواهم انتقادی به جشنواره داشته باشم مربوط به شرایط زیرساختی است وگرنه در زمینۀ اقتصادی و کشاورزی و عرضۀ محصولات و گردشگری به ضرس قاطع می گویم این جشنواره یکی از بهترین رویدادهای کشور است.
متن کامل این گفتگو را در ادامه می خوانید:
جشنوارۀ امسال نسبت به سال گذشته چه تفاوت های عمده ای در برنامه ریزی و اجرا داشت؟
یکی از تغییرات جشنوارۀ امسال در زمینۀ فعالیت های رسانه ای بود که حضور پرتعداد خبرنگاران و رسانه های گوناگون را شاهد بودیم و جشنواره انعکاس خبری خوبی داشت. از دیگر اتفاقات امسال، افتتاح جشنواره با عطرافشانی قبور گلزار شهدای کرمان و مقبرۀ سپهبد شهید سلیمانی بود.
پس از این برنامه که پنجشنبه ۲۶ خردادماه برگزار شد، طی یک هفته برنامه های جنبی گوناگونی در لاله زار برگزار شد. در سایت گردشگری لاله زار نمایشگاهی با حدود ۱۰۰ غرفه برپا شد که در آن محصولات فرهنگی و تولیدات محلی و گیاهان دارویی عرضه شد.
مکان برگزاری جشنواره نیز امسال با تلاش دوستان شهرداری و بخشداری و فرمانداری جابه جا شد. منطقه ای در ارتفاعی بالاتر از سطح زمین انتخاب شد که از لحاظ تصویری چشم انداز بسیار خوبی دارد و هوا نیز در آنجا بسیار مطبوع است. برنامه های جنبی و فرهنگی و هنری متعددی نیز امسال برگزار شد.
در صدد هستیم هر سال با برنامه ریزی های بهتر و طرح های جالب تر، این جشنواره به جایگاه واقعی خود که معرفی پتانسیل های واقعی منطقه به کشور است برسد.
یکی از ضعف های جشنواره های گذشته، نبود دبیرخانۀ دائمی بود. برای رفع این مشکل کاری انجام دادید؟
امسال دبیرخانه در شهرستان بردسیر با حضور چند دستگاه دولتی فعال شد.
یکی از اهداف جدی جشنوارۀ گل محمدی لاله زار، توجه به گردشگری است اما شاهدیم که با وجود برگزاری ۱۵ دوره از جشنواره هنوز زیرساخت های گردشگری لاله زار با ضعف جدی مواجه است و تعجب آور است که تاکنون تنها دو واحد اقامتگاه بوم گردی فعال شده است. چرا این وضعیت وجود دارد؟
من شخصا در اولین دورۀ جشنواره که سال ۸۳ برگزار شد جزو ارکان اصلی جشنواره بودم. آن زمان زیرساخت ها خیلی ضعیف بود ولی طی این ۱۵ سال، وضعیت تغییر کرده و لاله زار امروز با ۱۵ سال پیش قابل مقایسه نیست. اما از لحاظ امکانات زیرساختی منطقه و بخش، مشکلات ساختاری اساسی وجود دارد و ما به دنبال این هستیم که کم کم آن را مرتفع کنیم کما اینکه بسیاری از مشکلات گذشته رفع شده و در زمینۀ حمل ونقل و راه ها و پارکینگ و مسائل فرهنگی حاشیۀ جشنواره کارهای بسیار خوبی انجام شده است اما می دانیم کمبودهایی نیز وجود دارد و درصدد هستیم هر سال بخشی از آن را رفع کنیم؛ به ویژه در زمینۀ پذیرایی و اسکان گردشگران مشکلاتی داریم. افزایش اقامتگاه های بوم گردی با همکاری میراث فرهنگی در دستور کار است و امیدواریم بتوانیم در زمینۀ بوم گردی و هتل ها و رستوران ها برنامه ریزی بهتری برای آینده داشته باشیم.
سال گذشته مدیرکل میراث فرهنگی گفت که باید سمت و سوی اقدامات در سایت گردشگری لاله زار تغییر کند و اعلام کرد که اگر زمین آن که در اختیار منابع طبیعی است واگذار شود حاضرند با کمک منابع ملی و استانی، به اصلاح این سایت و سرمایه گذاری در آن برای تامین زیرساخت ها کمک کنند. چرا مشکل واگذاری زمین حل نمی شود؟
سایت گردشگری لاله زار به دلیل اینکه زمین های کشاورزی عده ای از مردم در این محدوده قرار دارد و آب شرب (لاله زار) نیز از اینجا تامین می شود، مسائل و مشکلاتی دارد. پیگیری امور آن هم روندی دارد که در حال انجام است و امیدواریم به نتیجه برسد اما تا تعیین تکلیف این موضوع، اقداماتی انجام شده و شاهد بودید که امسال وضعیت کمی بهتر شده بود. امیدواریم موضوعی که به آن اشاره کردید نیز محقق شود.
در جایی گفته اید که جشنواره موافقان و مخالفانی دارد. یک گروه از مخالفان حتما کشاورزانی هستند که از گردشگران بدرفتار خسارت می بینند. به جز این، چه کسانی مخالف جشنواره هستند؟
گاهی می بینم یک سری افراد در شبکه های اجتماعی می نویسند که برگزاری جشنواره ها هزینه دارد اما اعلام می کنم این جشنواره هزینه ای که مردم مدنظر دارند ندارد و معمولا هزینه های آن از طرف بخش خصوصی تامین می شود. در عین حال، برکات جشنواره قابل مقایسه با هزینه هایی که برای برگزاری مراسم می شود نیست و بسیار بیش تر از هزینه هاست.. مطمئن باشید هزینه هایی که در این ۱۵ سال برگزاری جشنواره شده، یک هزارم برکاتی که در این سال ها نصیب لاله زار شده نبوده است. تا چنین رویدادهایی برگزار نشود هیچ وقت نامی از لاله ار و ظرفیت های آن مطرح نخواهد شد. بنده بر این باورم برکات جشنواره خیلی بیش تر از هزینه هاست ضمن اینکه هزینۀ آن چنانی برای این رویداد نمی شود. سعی کردیم با کم ترین هزینه و بهره گیری از توان منطقه و کشاورزان جشنواره را برگزار کنیم.
اگر خودتان را در مقام برگزارکنندۀ جشنواره نبینید و مخاطب آن باشید، جدی ترین ضعفی که این جشنواره دارد را چه می دانید؟
یکی از جدی ترین ضعف ها مربوط به شرایط و امکانات زیرساختی است. از طرفی، شرایط ساختاری منطقه این امکان را به ما نمی دهد اقدامات گسترده ای انجام دهیم چون بسیاری از زمین هایی که وجود دارد منابع ملی و منابع طبیعی و مربوط به کشاورزان است. ما علاقه مندیم فعالیت هایی از جمله ایجاد سرویس بهداشتی یا پارکینگ را داشته باشیم اما با مشکلاتی مواجهیم که عمدۀ آن به شرایط جغرافیایی و ساختاری منطقه برمی گردد. بنابراین، اگر بخواهم انتقادی داشته باشم مربوط به شرایط زیرساختی است وگرنه در زمینۀ اقتصادی و کشاورزی و عرضۀ محصولات و گردشگری این جشنواره به ضرس قاطع می گویم یکی از بهترین رویدادهای کشور است.
به نمایشگاهی که در حاشیۀ جشنواره برپا شده اشاره کردید. انتظار این است محصولات محلی همین منطقه در آن عرضه شود ولی لباس و ظروف آشپزخانه و کالاهای صنعتی بیش از هرچیزی در آن به چشم می خورد. به خصوص اینکه با غرفه داران که صحبت کردم، از خارج از استان از جمله یزد و بندرعباس و کرمان حضور داشتند. انتخاب افراد حاضر در این نمایشگاه برچه اساس صورت می گیرد؟
عمدۀ تمرکز در این نمایشگاه را بر عرضۀ محصولات محلی و تولیدات گیاهی و دارویی و محصولات عشایری گذاشتیم. اما درخواست های زیادی داریم که از جای جای کشور می خواهند غرفه داشته باشند، برای اینکه هم نمایشگاه داشته باشیم و هم فرصتی برای عرضۀ محصولات دیگر متقاضیان فراهم شود، نمایشگاه را محدود نکردیم و افرادی که درخواست داشتند، براساس یک سری فیلترها انتخاب شده و در نمایشگاه حاضر شدند اما اصل برنامۀ ما این است که محصولات محلی، تولیدات گیاهی و دارویی و محصولات عشایری را در این جشنواره عرضه کنیم.
محل جدید برگزاری جشنواره که امسال برای نخستین بار مراسم در اینجا برگزار شد، یک سایت نیمه کاره است؟
بله. برای اولین بار برنامه را در این محل برگزار کردیم و امیدواریم با همکاری میراث فرهنگی و سایر نهادها بتوانیم در سال آینده این پروژه را که چشم انداز خوبی دارد کامل کنیم.
به نظر می رسد طراحی این سازه متناسب با اقلیم و معماری منطقه نیست.
در سال های گذشته میراث فرهنگی این سازه را ایجاد کرده و ما برای اینکه از این مهجوریت خارج شود، کمی به آن رسیدگی کردیم و برنامۀ امسال را در آن برگزار کردیم.
انتهای پیام/
