۲- «برتراند راسل» فیلسوف بلندآوازه انگلیسی می‌گوید «از حماقت کسانی تعجب می‌کنم که در میان ده‌ها راه پیش روی، دقیقا همان راهی را انتخاب می‌کنند که بی‌نتیجه بودن آن را بارها آزموده‌اند. نمی‌دانم چرا اصرار دارند که اشتباهات خود را تکرار کنند»؟!
۳- این سخن از «برتولت برشت» نمایشنامه‌نویس و شاعر معروف آلمانی هم شنیدنی است. او از قول بازیگر نقش اول یکی از نمایشنامه‌های خود می‌گوید «شرم‌آور است! چرا هنوز نفهمیده‌اید که می‌توان به یک نفر برای همیشه دروغ گفت و می‌توان برای یک‌بار به همه دروغ گفت! ولی هرگز نمی‌توان برای همیشه به همه دروغ گفت».
۴- حالا به این چند خبر از جنگ اوکراین توجه کنید؛ الف- رئیس‌جمهور اوکراین: کشورهای غربی ما را در نبرد با روسیه تنها گذاشتند! چه کسی حاضر است در کنار ما بجنگد؟ من کسی را نمی‌بینم!
ب- باز هم از رئیس‌جمهور اوکراین است: از سران ۲۷ عضو اتحادیه اروپا مستقیماً پرسیدم که آیا اوکراین عضو ناتو می‌شود یا خیر. همه می‌ترسند و جواب نمی‌دهند!
ج- سفیر اوکراین در انگلیس: ما در اوکراین دو برابر فرانسه، انگلیس و چین، زرادخانه هسته‌ای داشتیم، آن را واگذار کردیم و این بلایی است که بر سر ما آوردند. این درس بزرگی برای ما و کشورهایی مثل ایران است که سپر هسته‌ای خود را کنار نگذارند…
د- … و ده‌ها نمونه دیگر از این دست که این روزها با تأسفی آمیخته به حسرت بر زبان و قلم مسئولان دولت اوکراین نشسته و با ابراز ندامت، بیان می‌شود!
۵- و اما، این همه در حالی است که اوکراین در خدمت به آمریکا و کشورهای غربی سنگ‌تمام گذاشته بود و آمریکا از این کشور با عنوان یکی از متحدان استراتژیک خود یاد می‌کرد! و بد نیست بدانید که ارتش اوکراین در طول سال‌های ۲۰۰۳ تا ۲۰۱۱ بیش از ۵۰۰۰ نیرو برای کمک به آمریکا در اشغال عراق فرستاده بود! و از حیث تعداد نظامیان اعزامی سومین کشور نیروهای ائتلاف در آن جنگ بود!
۶- این اولین بار نیست که آمریکا و اروپا بعد از بهره‌گیری از توان و ظرفیت کشورها به آنها قول حمایت می‌دهند ولی سر بزنگاه زیر قول و قرارشان زده و پشت متحدان خود را خالی می‌کنند.
۷- گزارش مفصل امروز کیهان درباره جنگ اوکراین و ابعاد آن است و نگاه جمهوری اسلامی ایران به موضوع نیز در اظهارات وزیر خارجه کشورمان آمده است، آنجا که اعلام می‌کند؛ «بحران اوکراین ریشه در اقدامات تحریک‌آمیز آمریکا دارد، توسل به جنگ راه‌حل نیست. برقراری آتش‌بس و تمرکز بر راه‌حل سیاسی ضرورت دارد». روی سخن این وجیزه اما، با یک جریان غربگرا در داخل کشور است که علی‌رغم همه عهدشکنی‌ها، جنایات، غارتگری‌ها و خباثت‌های بی‌شمار آمریکا که حتی به متحدان استراتژیک خود نیز رحم نمی‌کند، هنوز هم از مذاکره و رابطه و اعتماد به آمریکا دَم می‌زنند!
آیا می‌توان در میان این طیف از غربگراها (و نه همه آنها) افرادی را یافت که از درک نتیجه فاجعه‌بار پیشنهاد اعتماد به آمریکا بی‌خبر باشند؟! افرادی از این دست، اگر خواب‌آلود نباشند، باید آنها را در شمار جماعتی از پادوهای دشمن شماره کرد که شناسنامه ایرانی و شناسه آمریکایی دارند!
انتهای پیام/
